10.20 uur, donderdag 28 februari, ons vliegtuig vertrekt. Wat een heerlijk gevoel als je weet dat dat het begin van 3 maanden relaxen, ontdekken en genieten is! Na een lange reis landt ons vliegtuig in Las Vegas, waar het door het tijdsverschil pas half vier ‘s middags is. Ons hotel is prachtig, met super luxe kamers. Heerlijk dus om bij te komen van onze jetlag. Maar voorlopig nog niet, want de marathon langs alle casino’s moest nog beginnen. Het blijkt toch moeilijk om mijn werk los te laten als ik in Las Vegas ben. Ik wilde dus zo veel mogelijk casino’s van binnen en van buiten zien, met het gevolg dat Vincent met spierpijn van het wandelen uit Las Vegas is vertrokken en hij inmiddels ook een echte casino’-kenner is. Las Vegas is echt bizar, met hele lelijke gebouwen en veel kunst en kitsch, maar ook met prachtige casino’s, mooie restaurants (TAO was heerlijk!) en schitterende shopping malls. Vincent heeft nog bijna een Chrysler gewonnen en ik heb zijn verlies bij de roulette weer goedgemaakt, waardoor we, zonder al te veel schade, de casino’s na 3 nachten achter ons hebben kunnen laten.
Op naar de Grand Canyon! Via de Hoover Dam, met een kleine rondleiding, kwamen we aan het einde van de middag, net voor zonsondergang, aan bij de Grand Canyon. Beter kan niet! Dit is echt een prachtig fenomeen en pas te bevatten als je het zelf gezien hebt. Zeer indrukwekkend. En koud! De volgende dag voor zonsopgang uit ons bed (6 uur), want dan schijnt de canyon op z’n mooist te zijn. Temperaturen onder het vriespunt, waar zijn we aan begonnen?! Heel eerlijk gezegd viel de zonsopgang een beetje tegen, maar dat werd later op de dag ruimschoots goed gemaakt toen we de canyon vanuit een vliegtuigje in al zijn glorie konden bekijken. Wat een groots en bijzonder natuurfenomeen!
Halverwege de middag zijn we naar Monument Valley vertrokken, om de volgende morgen een tocht met de auto door het park te maken. Onverharde wegen met een huurwagen: Vincent was in zijn element! En ik ook, want het was wederom een prachtig park en heel apart. Na een tocht van ongeveer 2 uur zijn we doorgereden naar Bryce Canyon NP. Iets te voortvarend, want halverwege de tocht zagen we zwaailichten in onze achteruitkijkspiegel opdoemen. 15 miles per uur te hard, zonde van het geld en hopelijk de eerste en laatste boete, want vanaf nu houden we ons keurig aan de toegestane sneldheid. We hebben immers tijd zat….. Onderweg naar Bryce werden we nog verrast door een heel mooi natuurpark(je) waar we door heen reden met vuurrode rotsen. Echt heel mooi!
De volgende dag hebben we zowel Bryce Valley NP en Zion NP bezocht. Weer twee totaal verschillende parken. Vooral Bryce was merkwaardig om te zien (zie de foto’s).
De dag er na vertrokken naar Death Valley. Heel eerlijk gezegd, had ik niet zo veel verwachtingen bij dit park, maar het heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Veel variatie, mooie rotspartijen in allerlei vormen en kleuren, zandduinen, bloemenvelden, zoutvlaktes……en een heerlijk temperatuurtje. De ene dag sta je te klappertanden van de kou en de volgende dag is het 25 graden. Ik moet er echt niet aan denken om midden in de zomer in Death Valley te zijn, als het er bijna 50 graden wordt.
Nu op weg naar de laatste twee natuurparken in Amerika, Sequoia NP en Yosemite NP, om daarna de natuur een paar dagen te verruilen voor San Francisco.
Be First to Comment