Vrijdag aan het einde van de middag kwamen we dus op Guam aan. Tot nu toe zijn we niet echt onder de indruk van Guam en ik verwacht ook niet dat dat nog gaat gebeuren. De eerste dag, zaterdag, hebben we een autootje gehuurd om het eiland te verkennen. We hebben ons (als enige) keurig aan de maximale snelheid, 40 km per uur, gehouden om maar zo lang mogelijk in de auto te kunnen zitten, want in de auto hadden we airco en daarbuiten was het snikheet. We hebben het hele eiland in een dag kunnen zien, want het is niet zo groot, maar het is minder mooi dan de andere eilanden waar we zijn geweest. Vandaag hebben we gedoken en helaas viel ook dat erg tegen. Weinig koraal, weinig vissen, weinig kleur. Guam heeft heel veel wrakken uit de eerste en de tweede wereldoorlog en dat schijnen hele mooie duiksites te zijn. Helaas denken de Japanners daar anders over, en die hebben het op Guam voor het zeggen. Alle toeristen (en dus ook de duikers) op Guam zijn Japanners en die houden niet van wrakken, maar van koraal en vissen…….. Morgen gaan we weer duiken en we hopen dat dat wat beter is, maar we verwachten er niet al te veel van. Ook de duikgidsen zijn niet enthousiast over hun koraal. Dit betekent natuurlijk niet dat jullie medelijden met ons hoeven te hebben. We luieren hier een beetje, eten lekker sushi en genieten van de zon en Vin geniet van het feit dat hij langer dan alle anderen is. Dat betekent dus dat ik hier een reus ben. Kleding kopen zit er voor mij niet in, ze hebben voor vrouwen alleen kleding in de maten xs en xxs.
De duiken op de tweede dag waren vergelijkbaar met de eerste dag, maar omdat het navigeren dit keer wat lastiger was hebben we een duikgids gevolgd met een aantal Japanners. En die Japanners kunnen echt niet duiken. Ze staan op het koraal en ze zetten zich af op het koraal en breken daardoor regelmatig wat. Ik heb me groen en geel geergerd onder water. Nadat we nog een dagje genoten hebben van het strand vertrokken we gelukkig naar Palau.
Be First to Comment